Ağustos tamamen patlayıcı grup yaz dönüşleriyle ilgiliyse, Eylül ayına geçiş solo projelerle şekilleniyor. NCT Jaehyun’un solo çıkışı, TWICE Tzuyu’nun spot ışıklarına adım atması, EXO’dan Baekhyun’un “Hello, World” ve EXO’dan Chanyeol’un “Black Out” gibi duyurularla solo projelerin merkez sahneye çıktığı görülüyor. Bir K-Pop hayranı olarak, bu doğal olarak şu soruyu gündeme getiriyor: hayranlar grup projelerini mi yoksa solo sürümleri mi tercih ediyor?

Tartışma hangisinin daha iyi olduğuyla ilgili değil -grup veya solo projeler- daha çok hayranların dikkatini daha çok neyin çektiğiyle ilgilidir. Grup projeleri, geniş bir kitleye hitap edecek şekilde tasarlanmış daha geniş temalara, kavramlara ve stillere odaklanma eğilimindedir. Bu yaklaşım başarılı olsa da bazen sanatçıları kısıtlayabilir ve onları belirli bir imaja veya stile hapsedebilir.

Örneğin, BTS son on yılda çeşitli grup ve solo projeler yayınladı. Bir ARMY üyesiyseniz, muhtemelen grup çalışmaları ile solo çabaları arasındaki önemli farkı fark etmişsinizdir. BTS’in grup çalışmaları genellikle umut, büyük hayaller kurma ve zorlukların üstesinden gelme temaları etrafında döner ve hepsi de funk ve popun akılda kalıcı bir karışımıyla bir araya getirilir.

Öte yandan, solo projeleri tamamen farklı bir deneyim sunar. Örneğin J-hope’u ele alalım -solo çalışmaları daha cesur, daha yoğun ve grup performanslarında o kadar belirgin olmayan bir yanını sergiliyor-. Solo müziği, hayranlarına gerçekten tutkulu olduğu türe dair bir bakış açısı sunarak, sanatıyla daha kişisel ve benzersiz bir bağlantı sunuyor.

Grup projeleri şüphesiz etkili olsa da, solo çalışmalarda benzersiz bir şekilde özel bir şey var. Bireysel şarkıcıların sanatsal yeteneklerini, bir grup ortamında elde edilmesi zor bir şekilde vurgularlar. Örnek olarak NCT Jaehyun’un yayın öncesi parçaları “Dandelion” ve “Roses”ı ele alalım. Bu şarkılar Jaehyun’un bir sanatçı ve müzisyen olarak yeteneklerini sergiliyor, “Dandelion”da romantik ve nazik tarafını ve “Roses”ta karşı konulamaz cazibesini sunuyor. Bu yönler, Jaehyun daha çok hip hop’a yönelen NCT127 ile performans sergilediğinde daha az belirginleşiyor. Vokalleri solo projesinde öne çıkıyor, daha fazla ifade özgürlüğü sunuyor ve müziği daha kişisel ve benzersiz hissettiriyor.

Öte yandan bazı hayranlar sanatçıların grup projelerine devam etmesini tercih ediyor. Solo eserlerin bir grubun sonunu işaret edip etmediğini merak ediyorlar veya solo yayınların grup projeleri kadar iyi yayınlanmadığını veya satılmadığını belirtiyorlar. Diğerleri solo projelerin satışlara ve yayınlara bağlı olarak grup üyeleri arasındaki popülerlik farklılıklarını vurgulayabileceğini ve bunun da fandomlar arasında gerginliğe yol açabileceğini savunuyorlar.

Tartışmanın her iki tarafını da göz önünde bulundurarak, siz nerede duruyorsunuz? Grup projelerini mi yoksa solo yayınları mı tercih ediyorsunuz? Düşüncelerinizi bize bildirin!